Dikke arm door wespensteek.
Van de zomer werd ik gestoken door een wesp. Het heeft mij een paar dagen een behoorlijk dikke en pijnlijke arm opgeleverd! De reguliere geneeskunde zegt dan dat je allergisch bent en dat je vanaf dat moment dus bang bent om weer gestoken te worden, want dat kon nog wel eens fout aflopen…!!! Wat zeggen de 5 biologische natuurwetten hiervan?
Elke ziekte (eigenlijk alles!!) begint met een gedachte, een inslag die aan bepaalde voorwaarde voldoet. Die slaat in in de hersenen, in het lichaam en in de psyche. Er gaat op dat moment een soort speciaalprogramma lopen. Om uit te zoeken welk speciaalprogramma er loopt kijk je naar de klachten die je hebt.
Op het moment dat je dus vochtophoping in je lichaam hebt wordt er gekeken naar de nierverzamelbuizen. En dan kom je uit bij een eenzaamheidsconflict, zich moederziel alleen voelen, zich verlaten voelen. Zegt dat mij iets??
Wauw…ja dat zegt mij wel wat ja!!…
Mijn hele leven heb ik regelmatig het gevoel dat ik eenzaam en alleen ben. Tegen mijn man heb ik wel eens huilend gezegd dat ik me zo vaak Remi voel…snapte er zelf helemaal niets van af en toe… Ik ben al bijna 40 jaar gelukkig getrouwd, heb fantastische kinderen en kleinkinderen een mooi leven en voldoende mensen om me heen waar ik van hou en die van mij houden…en toch steekt dat gevoel regelmatig de kop op en heeft het me zelfs een paar keer in een depressie geslingerd.
Op het moment dat dit eenzaamheidsconflict dus actief bij je aanwezig is houd je vocht vast, zoals een vis op het droge ook doet, om vooral maar te overleven. Je nieren worden als het ware tijdelijk afgesloten.. (nu ik dit snap denk ik ineens dat dat misschien ook met sommige mensen in het ziekenhuis gebeurd? Ze voelen zich vast ook alleen en eenzaam in het ziekenhuis.. )
Op het moment dat mijn lichaam de wespensteek dus wil gaan genezen (herstelfase) gaat al het vocht dat in mijn lichaam ‘vastgehouden’ werd door het andere conflict (in actieve fase) dus meteen naar de plek waar genezing nodig is. Dit dubbele conflict noemen ze een syndroom.
Genezing gaat altijd gepaard met extra vocht, oedeem en een ontstekingsachtige omgeving (vocht met bouwstoffen en andere nodige stoffen) genezing is vaak de pijnlijke fase van het proces.
Ik had met mijn dikke en pijnlijke arm het beste in een warm (nest) bad met zout kunnen gaan zodat het zou slinken, hoor ik nu. Goed om te weten. Een vis op het droge moet zwemmen in zout water 😉
Hoe prachtig werkt ons lichaam!! En hoe mooi is het om het allemaal te kunnen verklaren wat er in je lichaam gebeurd…
Maar dan gaan we nog verder. Want waar komt dat steeds bovenkomende gevoel van eenzaamheid vandaan??
Je levensblauwdruk zegt dat alles wat jij in de eerste maanden van je leven en zelfs in de buik meemaakt, een patroon wordt in je leven.
Dus begin je bij de zwangerschap van je moeder…is daar iets bijzonders gebeurd? Jawel…In de derde maand van de zwangerschap is mijn moeder gescheiden van mijn vader. Ze kwam dus alleen te staan met twee kindertjes en een dikke buik… ZIJ voelde zich vast moederziel alleen en verlaten.. en gevoel, gehoor enz..is 8x sterker voor een baby in de buik. Moeder en kind is één!
Kippenvel gaat door mij heen van teen tot kruin!…ik voel dat het mijn moeders pijn is die ik mijn hele leven met regelmaat heb gevoeld. Ook voel ik ineens een gevoel van compassie voor mijn moeder. Ik voel een soort van verschuiving in mij…een bevrijding? Er komt een enorme rust, een vrede in mij, waar de ik volgende dag ook de hele dag mee rondloop. Heerlijk! <3
Ik ben nog dankbaar voor dit inzicht en zo intens dankbaar dat ik aan iedereen van dit soort kadootjes mag geven. Wil jij ook van deze mooie inzichten en meer kennis van de natuurwetten? Kom naar mijn lezing ‘bewustzijn als medicijn’, het maakt dat je meer en meer vertrouwen in je lichaam krijgt!